Rozmowa - rodzic i nastolatek - trudna komunikacja

Trudni rodzice – jak z nimi rozmawiać, gdy cię nie rozumieją?

Prawdopodobnie miałeś wrażenie, że twoi rodzice cię nie rozumieją. Można to postrzegać jako dziwne, głupie, a nawet przerażające. Dajemy Ci 10 wskazówek, jak rozmawiać z trudnymi rodzicami. Być może nie myślałeś o tym, ale przez całe życie twoi rodzice i inni dorośli (dziadkowie, rodzeństwo) pomagali ci zrozumieć, co dzieje się w różnych sytuacjach i nauczyli cię, jak to wyrażać. Dlatego może być dla ciebie nieznane to, co nagle zauważysz, gdy twoi rodzice nie zrozumieją cię w taki sam sposób, jak wcześniej.

Czy to dobrze, że twoi rodzice cię nie rozumieją?

Jednak nawet jeśli jest to dla ciebie coś nowego, może być naprawdę zdrowe. Twoi rodzice nie zawsze rozumieją wszystko i czasami czują się jak głupcy lub trudni. Dzieje się tak dlatego, że na drodze do dorosłości zacząłeś/łaś spędzać coraz więcej czasu w szkole, z przyjaciółmi, a w wolnym czasie często jesteś w miejscach, gdzie nie ma twoich rodziców.

Wzbogacasz się wtedy o nowe informacje i pomysły od innych wokół ciebie, a także od rodziców. Nic więc dziwnego, że często przekonasz się, że masz różne opinie na dany temat lub nie zgadzasz się w taki sam sposób, jak wcześniej.

Rozmowa - rodzic i nastolatek - trudna komunikacjaDużo doświadczasz, gdy jesteś bez rodziców.
Jeśli odczuwasz stres podczas rozmowy z twoimi rodzicami, być może jest to spowodowane tym, że zmieniliście sposoby komunikacji bez ich zauważania. Oznacza to, że kiedy robisz krótkie komentarze, wprowadzasz podczas rozmowy nowe słowa, udzielasz jednowyrazowych odpowiedzi lub odreagowujesz mimiką twarzy, które są oczywiste dla ciebie i twoich przyjaciół, twoi rodzice mogą po prostu tego nie zrozumieć, co wyrażasz.

Możesz być na najlepszej drodze, aby stać się kimś innym, niż wyobrażali to sobie rodzice. Uczysz się innych rzeczy, doświadczasz różnych sytuacji, masz inne zainteresowania, inaczej spędzasz wolny czas, poznajesz innych ludzi i żyjesz w innym czasie niż rodzice, kiedy dorastali. Daje to również inne możliwości i doświadczenia. Więc ty i twoi rodzice możecie mieć zupełnie inne punkty wyjścia podczas rozmowy. Nie jest to znane obu stronom, ponieważ to twoi rodzice znali cię najlepiej i wiedzieli o tobie dotychczas wszystko.

10 wskazówek do rozmowy z rodzicami

Poniżej znajduje się 10 wskazówek dla Ciebie, a może dla Twoich rodziców? Pamiętaj, że dobra komunikacja to współpraca, a nie sama odpowiedzialność.

  1. Okazujcie sobie wzajemny szacunek.
    Kiedy się nie rozumiemy, możemy zasmucić się i zdenerwować, że komunikacja jest tak trudna. Niestety jeszcze bardziej utrudnia słuchanie tego, co mówi druga osoba. Dlatego, aby móc dobrze rozmawiać, ważne jest szanowanie opinii drugiej osoby i zainteresowanie słuchaniem. Na przykład możesz powiedzieć swoim rodzicom: „Wiem, że czasami źle się rozumiemy, ale chcę, abyśmy się lepiej rozumieli. Chcę, abyś uważnie wysłuchał tego, co mówię, i pokaż mi, że słyszałeś to, co mówię, nawet jeśli się nie zgadzasz. Powinienem też lepiej słyszeć to, co mówisz, zanim ci odpowiem ”.
  2. Stwórz dobrą sytuację do rozmowy.
    Usiąść i porozmawiać z rodzicami może być niewygodnIe. Można wtedy łatwo poczuć presję i mieć poczucie, że należy się na coś przygotować. Trzymanie wzroku na rodzicach przez cały czas też może być niewygodne. Często łatwiej przeprowadzić dobrą rozmowę podczas robienia czegoś razem, np. prowadzić samochód, gotować, iść na spacer, zagrać w grę, posprzątać. Możesz skorzystać z takich okazji, aby porozmawiać z rodzicami o sprawach, które Cię niepokoją.
  3. Powiedz, że chcesz zostać wysłuchany, lub uzyskaj pomoc – poradę.
    Kiedy masz trudności, możesz chcieć, aby ktoś naprawdę usłyszał i zrozumiał, jak się czujesz, i może okazał tobie współczucie. Można również życzyć sobie porady i pomocy w tym, co zrobić w trudnej sytuacji.Nieporozumienia mogą łatwo powstać, gdy ktoś czegoś chce, np. współczucie, porady np. sugestie dotyczące rozwiązania problemu. Dlatego czasami pomocne jest poinformowanie rodziców w tej sytuacji, czy najważniejsze jest to, że słuchają i rozumieją, czy też najważniejsze, że udzielają ci pomocy (porady).
  4. Poproś drugą osobę, aby naprawdę cię wysłuchała.
    Aby komunikacja była dobra, pomocne może być poproszenie drugiej osoby o powtórzenie tego, co powiedziałeś przed udzieleniem odpowiedzi. Może to pomóc upewnić się, że druga osoba rozumie, co chcesz przekazać w ten sposób. Jedna rzecz do powiedzenia może brzmieć: „Chcę, żebyś mnie teraz wysłuchał i powtórzył to, co mówię, zanim mi odpowiesz”.
  5. Upewnij się, że druga osoba zdaje sobie sprawę z tego, że naprawdę słuchasz.
    Jest to to samo, co punkt powyżej, ale teraz twoja kolej, aby pokazać, że słuchałeś tego, co powiedziała druga osoba, powtarzając to, co usłyszałeś.
  6. Mów krótko.
    Często mamy wiele myśli w głowie i wiele naraz. Dlatego może być trudno powiedzieć wszystko na raz, a jeśli ktoś spróbuje, może to być zbyt wiele dla odbiorcy. Dlatego staraj się mówić jedną rzecz za każdym razem, gdy coś mówisz.
  7. Mów zrozumiałym językiem, opowiedz o tym, co się z tobą dzieje.
    Kiedy coś jest trudne, łatwo jest zacząć zdanie od „Ty …”, a mówienie drugiemu, co robi, jest głupie. To często utrudnia rozmowę, ponieważ wtedy druga osoba czuje potrzebę obrony. Lepiej jest więc powiedzieć coś o tym, jak wpływa na ciebie to, co mówi, robi ta druga osoba, na przykład: „Przykro mi, gdy jesteś za późno, aby mnie odebrać, wtedy myślę, że nie uważasz, że jestem dla ciebie ważny”.
  8. Wyjaśnij z kim rozmawiasz.
    Powiedz, z kim rozmawiasz, aby ta osoba mogła lepiej słuchać i aby stało się jasne, że chcesz uzyskać odpowiedź od tej konkretnej osoby.
  9. Bądź jak najbardziej konkretny i opisowy.
    Nieporozumienia mogą się łatwo zdarzyć, jeśli użyjemy ogólnych słów, takich jak „Być uczciwym”. Łatwiej jest zrozumieć, co masz na myśli, opisując to dokładniej, na przykład „uśmiechając się do mnie, kiedy coś mówię”.
  10. Zmieniaj sposób mówienia.
    Jeśli zauważysz, że nie wyciągasz ręki, gdy próbujesz coś powiedzieć, pomyśl o innych sposobach przekazania wiadomości. Możesz napisać list, wysłać sms lub poprosić innego dorosłego np. rodzeństwo o poinformowanie rodziców.

 

Pomysły na skuteczną komunikację

Kto jest odpowiedzialny za komunikację w domu?

Doświadczanie trudności w rozmowie z rodzicami może być naturalne, ale ważne jest również, aby powiedzieć coś o tym, czego jako młodzież nie powinniście akceptować. W takich sytuacjach nie powinieneś myśleć, że to ty jesteś odpowiedzialny za to, lub tylko on jest odpowiedzialny za robienie czegoś w tej sytuacji. Dotyczy to sytuacji, w których od dłuższego czasu jakiś konflikt czy zadra wciąż trwa między tobą a rodzicami. Może myślisz, że sytuacja jest beznadziejna, że nie ma niczego pozytywnego i czujesz złość. Są to oznaki, że sytuacja jest zbyt trudna i aby się zmieniło możesz potrzebować pomocy innych.

Przeczytaj także: Jak sprawić, by kłótnie między rodzicami nie szkodziły dzieciom?

Komunikacja rodzic – dziecko – gdzie jest granica tego, co jest w porządku?

Jeśli zdarzy się, że rodzice lub młodzież uderzą cię, biją innych lub zranią cię w inny dotkliwy sposób, sytuacja jest tak poważna, że ważne jest, aby jak najszybciej powiadomić o tym innych. Jeśli rozpoznasz którekolwiek z tych zachowań u nich, porozmawiaj z przyjacielem, dorosłym, któremu możesz zaufać, pielęgniarką szkolną lub nauczycielem. Będą w stanie pomóc ci dalej, gdzie możesz uzyskać pomoc, w takich sytuacjach nie powinieneś być nigdy sam.

Przeczytaj także: Jak się przygotować do rozmowy kwalifikacyjnej? Poradnik jak otrzymać pracę

Najlepszy sposób na niezależne życie

Jak opisano powyżej, jako młody człowiek ewoluujesz w kierunku coraz większej niezależności, w której sam powinieneś określać, kim jesteś. Tak jak nie jest ci znane, że twoi rodzice nie rozumieją cię od razu, może być nowe i nieznane twoim rodzicom, że masz inne opinie i zainteresowania niż oni sami.

Chociaż różnice te mogą być niewielkie na zewnątrz, mogą być postrzegane przez rodziców jako duże różnice, ponieważ nie są przyzwyczajeni do twojej niezależności. W rozwoju osoby dorosłej ważne jest, abyś był w stanie kontynuować komunikację, abyś mógł doświadczyć, że twoi rodzice cię rozumieją i mogą zapewnić ci potrzebną pomoc i wsparcie, w sposób odpowiedni dla ciebie. Można to osiągnąć tylko poprzez rozmowę.